Το κέικ είναι από τα γλυκά με πολύ μεγάλη ιστορία. Τα συναντάμε κυρίως στην Ευρώπη και στη Β. Αμερική. Μεγάλη παράδοση στα κέικ έχει η Αγγλία, όπου το κέικ είναι απαραίτητο συνοδευτικό του τσαγιού. Δεν τα συναντάμε στην Ασία, εκτός από κάποιες περιοχές με δυτικές επιρροές, αλλά κι εκεί σε περιορισμένη κλίμακα.

Η ιστορία του όμως μας γυρίζει στα αρχαία χρόνια. Το πρώτο κέικ διέφερε πάρα πολύ από το σημερινό. Έμοιαζε κυρίως με ψωμί με την προσθήκη ,συνήθως, μελιού. Καρποί και αποξεραμένα φρούτα συνηθίζονταν στο κέικ. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι φαίνεται να είναι ένας λαός με πολύ καλές μαγειρικές επιδόσεις.

Τον 13ο αιώνα, εμφανίστηκε η λέξη κέικ στην Αγγλία, ως μια παραλλαγή της Νορβηγικής λέξης ‘’κάκα’’. Φυσικά, η λέξη αυτή προσδιόριζε το γλυκό για το οποίο γίνεται λόγος. Κατά την διάρκεια του μεσαίωνα, οι αρτοποιοί παρασκεύαζαν το κέικ συνήθως με φρούτα ή με τζίντζερ.

Για πρώτη φορά η συνταγή του κέικ όπως την ξέρουμε εμείς σήμερα, έγινε πραγματικότητα κατά την διάρκεια του 17ου αιώνα. Αυτό οφείλεται κυρίως στην πρόοδο της τεχνολογίας που αναβάθμισε τόσο τα προϊόντα όσο και τις μεθόδους παραγωγής τους. Στην διάθεση των –αναβαθμισμένων πλέον- φούρνων υπήρχαν καλούπια αλλά και προϊόντα όπως η επεξεργασμένη ζάχαρη.

Το κέικ σήμερα εμφανίζεται με μεγάλη ποικιλία στον τρόπο παρασκευής του. Το όνομά του διαφέρει από τόπο σε τόπο. Για παράδειγμα, στην Γαλλία συναντάται με το όνομα gateaux ενώ στην Γερμανία με το όνομα torte. Συγκεκριμένα το gateaux δηλώνει ένα γλυκό παρασκεύασμα το οποίο πρέπει να καταναλώνεται άμεσα, ενώ το torte δηλώνει ένα γλυκό το οποίο μπορεί να διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς επίσης και ένα γλυκό το οποίο είναι διακοσμημένο.

Τέλος, το κέικ είναι ένα γλυκό το οποίο μπορεί και προσαρμόζεται εύκολα στις διάφορες απαιτήσεις που έχει κάθε λαός στην κουζίνα του. Είναι πολύ εύκολο στην παρασκευή του, ενώ μπορεί να προσαρμοστεί στις γευστικές επιλογές ακόμα και του πιο απαιτητικού δοκιμαστή.